*Terugblik*
"Nee, je bent niet op vakantie, je bent op reis" antwoordt hij op mijn opmerking over hoe fijn vakantie toch is. Zijn neus steekt-ie een stukje hoger de lucht in.
Hij is gekleed in een kaki kleurig overhemd, afritsbroek en bruine wandelschoenen. Zijn vrouw is zijn evenbeeld wat betreft kleding alleen draagt zij in plaats van een overhemd een polo. Meestal in vale tinten, maar soms trekt ze een kleurtje aan. Als we 's avonds gaan eten knoopt ze een kleurrijk sjaaltje om haar nek. Beiden dragen overdag standaard een verrekijker. Ze zijn namelijk al zo lang vogelaars dat ze ze soms 'zien vliegen' grapt hij in een van de eerste dagen tegen me, waar ik braaf om lach. Ze zijn al jaren gepensioneerd, hebben geen kinderen maar wel tientallen reizen achter de rug. En dus hebben ze erváring, zo sijpelt tussen zijn opmerkingen door, en ik niet. En toch zijn we beiden met hetzelfde reisgezelschap op pad in Cambodja, wat ik uitkoos omdat ik alleen op vakantie ging en een gebrek voldoende reiservaring had om het écht alleen te durven.
Ik grinnik om zijn opmerking. "Natuurlijk, jullie zijn op reis, en ik op vakantie. Prima" antwoord ik terug.
Vind-ie niet leuk.
Ik trek mijn top met pailletten op de schouders recht ("Goh, het lijkt wel Kerst", "Klopt dat is het ook bijna") en ga nog eens lekker in de zon zitten.
