Eens in de zoveel tijd ben je weer even bij me. Al draag ik je altijd met me mee, als de trilling van een klank die voor altijd in mij blijft. Soms echter, zwelt de trilling aan en stopt het even met achtergrond muziek te zijn. Dan ben je er helemaal. Eventjes. En kan ik mij verbazen over hoe intens ik je nog kan voelen.
Lang geleden schreef ik je dat ik van je hield. In alles wat jij bent en niet bent. In alles wat is en niet is.
En ooit legde jij jouw hand op mijn hart en zei dat je van me hield om wie ik daar ben. En die woorden staan voor een liefde die overstijgt. Die liefde vindt zijn weg in het hart. Voor altijd.
