“Oke, we gaan mediteren” zeg ik tegen hem. Hij glimlacht alsof ie het schattig vindt dat ik dat zeg, maar het niet gaat doen. Dan gaat hij toch tegenover me op de grond zitten.
Mijn benen vouw ik in kleermakerszit, en mijn handen leg ik op mijn knieën. Ik knipoog naar hem en doe mijn ogen dicht. Ik adem rustig in en uit. Ik ben benieuwd of hij zijn ogen ook dicht heeft en daarom doe ik de mijne weer even open.
Hij zit met een halve glimlach naar me te kijken. “Nou!” roep ik, en geef hem een duw. “ Jij moet ook je ogen dicht doen”. Hij lacht om me, maar sluit dan ook z'n ogen.
Ik luister naar onze ademhaling en probeer de mijne op die van hem af te stemmen. Hij ademt zo snel dat ik niet eens volledig kan uitademen.
Zonder mijn ogen open te doen zeg ik dat hij rustiger moet proberen te ademen. Ik tast naar zijn hand, vind hem, en leg hem op mijn buik zodat hij mijn ademhaling kan volgen.
Even lijkt het alsof hij mijn ademhaling begint te volgen. Zo blijven we een tijdje zitten. Dan voel ik zijn andere hand door mijn haar gaan. Zijn hand die op mijn buik ligt wil naar boven. Als ik mijn ogen open doe, lacht hij niet meer naar me maar staan zijn ogen serieus. Zo serieus dat ik mijn ogen afwend. Hij pakt mijn hand en geeft daar een zoen op. Dan buigt hij naar voren en zoent me op mijn mond.
Hij haalt zijn benen uit de kleermakerszit en duwt mij achterover.
