Hoe zou het zijn als je lichaam niet meer doet wat het vroeger deed. Als je langzamer loopt dan dat je liep, pijn hebt daar waar het nooit pijn deed.
Hoe zou het zijn om in de spiegel te kijken en waterige ogen terug te zien kijken. Je haar dat zijn kleur en dikte verloren is. Je gerimpelde vel dat in te grote hoeveelheden aan je lijf lijkt te hangen.
Hoe zou het zijn om niet meer op woorden te kunnen komen en alles te snel lijkt te gaan. Als je kinderen je met 'Jaahaaaa' antwoorden en je kleinkind reageert op één van je vijf gestuurde sms'jes die maand.
Hoe zou het zijn als mensen harder gaan praten als je iets niet begrijpt. Of je op een kinderlijke manier antwoord geven als je iets vraagt. Als je intelligentie aan leeftijd wordt gemeten en niet meer wordt gekeken naar wat je in je leven hebt gedaan. Je een van de vele wordt, je individu verliest omdat je uiterlijk zo lijkt op dat van al die anderen.
Hoe zou het zijn als nog meer dan ooit alleen je buitenkant telt en bijna niemand meer lijkt te zien wie je ooit was. Wie je ooit was van buiten, en van binnen altijd gebleven bent.
