"Kijk, want bij Marjolein zie je van die lachrimpels", had een collega gezegd, als reactie op hoe je kunt zien dat iemand al wat ouder is. Ik had geglimlacht, maar haar opmerking was onder mijn huid gaan zitten. Op de meest onverwachte momenten was-ie opgepopt. Als ik in de rij stond bij de appie, of tijdens een zakelijke bespreking: 'IK WORD OUD'.
Ouder. Ouder. Ik weet het. Niet OUD, maar óuder.
"Wees blij joh, dat we ouder worden" zegt een vriendin, als ik haar vertel over die lachrimpels van mij. En dat ben ik met haar eens. Sterker, ik vond en vind mensen die zich druk maken in hun
dertiger jaren over hun rimpels een stelletje aanstellers. Want ik zie mijn vrienden ook heus ouder worden met een rimpeltje hier en daar. Maar daarmee worden ze niet onaantrekkelijker. Rimpels
maken niet onaantrekkelijk. Je eigen idee erover wel.
"Dus", ik wijs mijn vinger naar mijn vriendin op, "ik ga nog steeds nada niks niet in mijn huid spuiten". Ze maakt een proost gebaar met haar glas wijn. "Al heb ik mij wel even afgevraagd of
je die lachrimpels ook net effe minder enthousiast kunt maken", voeg ik er grappend aan toe.
Die lachrimpels van mij. Ik had ze voor de opmerking ook al gezien. Een tijdje bedacht ik mij niet langer voluit te lachen als er foto's gemaakt werden. En, rustig maar, dat idee heb ik
alweer overboord gegooid. Ze zeggen wel dat rimpels, lifelines zijn. Een soort routekaart van je leven. Ik heb het idee dat die lachrimpels van mij niet alleen versterkt werden door de
hoeveelheid lol die ik in het leven en met de mensen om mij heen heb. Maar dat ze ook kwamen door de stortvloed aan tranen die ik liet toen mijn vader dood ging. En misschien dat ik
daarom die lachrimpels ook een tikje haatte. Maar inmiddels heeft mijn vader een hartstikke mooi plekje in mij gekregen en heb ik die lachrimpels erbij gestopt.
Dus ja, het raakte even toen ik gekwalificeerd werd als ouder. Maarja. Liever ouder, liever in leven, liever lol, liever verdriet gekend omdat ik het geluk daarmee ook weet te vinden. En dus
liever, liever, liever lachrimpels. Proost!
